خبردنا - دکتر اسلام ذوالقدرپور: برخورد یک کشتی نفتکش ایرانی با نام سانچی با کشتی حامل گندم صادراتی از امریکا به مقصد چین در آبهای ساحلی چین که موجب آتشسوزی کشتی نفتکش ایرانی شده و از سوی دیگر ابهام در سرنوشت 32 سرنشین کشتی و به خصوص 30 خدمه ایرانی آن موجب نگرانی و ناراحتی ایرانیان و به خصوص خانواده های این افراد شده است.
در کنار همه نگرانیها و سختیهایی که بر خانواده خدمه نفتکش ایرانی وارد شده است و چندین روز است که در برزخ بلاتکلیفی و بیخبری از عزیزان خود گرفتار شدهاند، باید به اصل ماجرای این برخوردیا تصادف دو کشتی نیز پرداخته شود.
برخورد کشتی نفتکش ایرانی سانچی با کشتی باربری حامل گندم چینی و گرفتاری خدمه ایرانی و بنگلادشی نفتکش ایرانی در این ماجرا، دارای ابهامات بسیاری است که اصل ماجرا را نیز زیر سوأل میبرد.
چرا هیچکدام از سرنشینان نفتکش ایرانی نجات داده نشدهاند؟
چرا انتقال سرنشینان نجات یافته کشتی چینی به ساحل، چهار روز طول کشیده است؟
یکم:چگونگی برخورد دو کشتی بزرگ:
چگونگی و نحوه برخورد کشتی نفتکش ایرانی با کشتی فلهبر حامل گندم صادراتی امریکا به چین، بعد از گذشت چهار روز از وقوع برخورد آنها، همچنان نامشخص است.
عدم اطلاعرسانی دولت و نهادهای مسئول چینی در مورد چگونگی وقوع این حادثه و از سوی دیگر عدم تلاش و جدیت دولت چین برای مهار آتشسوزی نفتکش ایرانی، نشان از نوعی سیاست خاص برای نابودی نفتکش یا شواهد و ادله حادثه مذکور است!
برخورد کشتیهای بزرگ در سراسر جهان اتفاق میافتد و به خصوص در شرق آسیا نیز طی همین یک سال اخیر شاهد چندین برخورد کشتیهای بزرگ بودهایم که حتی منجر به مفقود شدن خدمه آنها نیز شده است. اما ماجرای برخورد نفتکش بزرگ ایرانی با کشتی چینی دارای ابهاماتی است که حتی نحوه برخورد و علت برخورد آنها نیز تاکنون از سوی دولت چین مورد سانسور قرار گرفته است.
بعد از گذشت چهار روز از برخورد و آتشسوزی نفتکش ایرانی، گویا هنوز هم سرنشینان و مسئولین کشتی فلهبر چینی به ساحل شانگهای که تنها 160 مایل با محل حادثه فاصله دارد، نرسیدهاند تا در مورد اصل ماجرای برخورد دو کشتی، صحبت نمایند!
نباید فراموش نمود که تأخیر در رسیدن مسئولین و خدمه کشتی چینی به ساحل، موجب تأخیر در دسترسی مسئولین ایرانی به این افراد برای مصاحبه با آنها و کشف علل واقعه مذکور میشود.
به نظر میآید تأخیر در رسیدن خدمه کشتی چینی به ساحل، دارای یک طرح و برنامه خاص برای تغییر یا جعل واقعیات علل و چگونگی حادثه تصادف و آتشسوزی نفتکش ایرانی است که با گذشت زمان دچار تحریف و حتی جعل خواهد شد.
دوم: چگونگی نجات تمامی سرنشینان کشتی چینی:
ابهام دیگر این ماجرا به نجات تمامی 21 سرنشین کشتی چینی مربوط میشود. اینکه چگونه تمامی سرنشینان کشتی چینی نجات یافتند و تمام شرنشینان نفتکش ایرانی گرفتار شدند؟
هر چند اصل ماجرا و نحوه برخورد دو کشتی معلوم نشده است، اما به احتمال فراوان همان نجات دهندگان سرنشینان کشتی چینی، قادر به نجات سرنشینان نفتکش ایرانی هم بودهاند.
چگونگی برخورد دو کشتی بدون هرگونه خسارات جانی به سرنشینان کشتی چینی و از سوی دیگر نجات و دور ساختن کشتی چینی و سرنشینان آن از محل برخود را میتوان دارای پیامهای خاص دانست که اصل ماجرا را زیر سوأل میبرد.
چگونگی نجات سرنشینان کشتی و شهروندان چینی در این حادثه نیز باید مورد توجه و بررسی مسئولین ایرانی قرار گیرد تا با هرگونه سهلانگاری یا نیت بدخواهانه چینیها در این مورد نیز برخورد گردد.
سوم:تعلل یا برنامه عدم نجات سرنشینان نفتکش ایرانی:
یکی از اصلیترین سوألات کنونی برخورد دو کشتی در آبهای ساحلی چین این است که چرا سرنشینان ایرانی و بنگلادشی نفتکش ایرانی، نجات نیافتهاند؟
برخی رفتارها و سیاستهای دولت چین در روابط با ایران طی چند ماه اخیر و بروز نوعی سردی روابط میان دو کشور نیز بر احتمالات و حتی شایعات ماجرای برخورد دو کشتی و عدم نجات شهروندان ایرانی نفتکش آسیب دیده، افزوده است.
علیرغم تمام خطرات ناشی از آسیبدیدگی و سپس آتشسوزی نفتکش ایرانی، اما به نظر میآید که زمان، امکانات و فضای مناسب برای نجات همه یا تعدادی از سرنشینان ایرانی این ماجرا از سوی تیمهای امدادرسانی حاضر در صحنه ماجرا و حتی همان کشتی چینی آسیبدیده نیز وجود داشته است.
به نظر میآید تیم امداد و نجات چین و مسئولین کشتی چینی در نجات همکاران ایرانی خود در نفتکش سانچی، اهمالکاری یا سهلانگاری بزرگی را مرتکب شدهاند. اهمالکاری که شاید به سیاستهای جدید دولت چین علیه اقتصاد ایران نیز مرتبط باشد.
صحنه فیلمبرداریهای منتشر شده از انفجار و آتشسوزی اولیه در نفتکش ایرانی
نشان میدهد که زمان و مکان مناسب برای کمکرسانی و نجات شهروندان ایرانی و
بنگلادشی حاضر در نفتکش ایرانی برای کشتیهای چینی وجود داشته است.
همین شواهد نشان میدهند که اگر چینیها نیت و اراده کمکرسانی به ایرانیان
را داشتند، همه و بلکه تعداد زیادی از ایرانیان از این حادثه نجات یافته
بودند.
خانوادههای مفقودین این واقعه همچنان امیدهای فراوانی برای زنده ماندن
همگی و یا تعدادی از سرنشینان نفتکش ایرانی دارند. امیدهایی که شاید با
طولانی شدن فرآیند خاموشسازی آتش نفتکش، کم و کمتر شود.
علیرغم تمام سکوت رسانهای و عدم اطلاعرسانی دقیق چینیها، شواهد بسیاری
برای اعلام شک و تردید در مورد ماجرای مذکور وجود دارد. ماجرایی که اکنون
دارای جلوههای مشکوک بسیاری است اما شهروندان و مسئولین ایرانی تنها به یک
جلوه مهم آن چشم دوختهاند، جلوه مهم نجات یا تعیین سرنوشت خدمه نفتکش
ایرانی.
شاید اولین کار دولت ایران در این زمینه را باید احضار سفیر چین به وزارت
امور خارجه و اعلام مراتب اعتراض و نارضایتی دولت و شهروندان ایرانی به
فرآیند نجات شهروندان ایرانی این حادثه از سوی مسئولین چینی دانست.
امیدواریم دولت ایران و مسئولین مرتبط ضمن افزایش جدیت و تلاش خود برای
تعیین سرنوشت و نجات احتمالی سرنشینان نفتکش و به خصوص شهروندان ایرانی آن،
شفافسازی علل وقوع این حادثه و ابهامات فراوان آن را نیز در دستورکار خود
قرار داده و با هرگونه سهلانگاری و اهمالکاری مسئولین چینی در این مورد
نیز برخورد نمایند.