به گفته یکی از محلیها روستا در آن زمان ۲۳۰ خانوار جمعیت داشت که پس از زلزله دولت به کمک مردم آمد قرار شد روستا در محلی پایینتر ساخته شود که در ابتدا محلی که دولت مشخص کرد مردم از ترس زلزله دوباره قبول نکردند و دوباره محلی در فاصله یک کیلومتری از روستا مشخص شد که ظرف یک سال خانههایی یک شکل با زیربنای ۷۵ متر مربع ساخته شد.
محمود که در زمان زلزله ۳۶ سال داشته میگوید: نزدیک به ۴۰ سال روستا خالی از سکنه است ولی همچنان مردم روستا به خانهها مراجعه و خاطرات گذشته را مرور میکنند.
این ساکن محلی میافزاید : چند سالی است که میراث فرهنگی روستا را ثبت و به سایت گردشگری تبدیل کرده، اما هیچ رسیدگی صورت نمیگیرد و بیشتر درختان اطراف روستا به دلیل هجوم مردم خراب شدهاند و متاسفانه روستا شبها در قرق معتادان و اراذل اوباش است و از نظر امنیتی شرایط مناسبی ندارد.