زارعی : در استان هیچ پروژه‌ای نداریم که برای آن تصمیم‌گیری صورت نگرفته باشد

ج: ببینید ما الآن در مسئولیّت قرار داریم ما قبلاً در جلسات هم بیان کردیم و گفتیم که چرا این پل مدت‌ها طول کشیده تا به اِتمام برسد. الآن ما تمام توان خود را گذاشته‌ایم در این شرایطی که تحریم و کمبودِ منابع و کمبود اِعتبارات شدیداً در کشور وجود دارد، این پل را به بهره‌برداری برسانیم. هم‌زمان پل دیگر را به‌دلیلِ دسترسی به شمال شرقیِ شهر و بیمارستان، آن را هم در مراحل افتتاح داریم. به‌هرحال این‌ها توسعه است.

درست است که در گذشته این پل شروع شده و متوقف شده، ولی در دورۀ ما دائم فعالیّت‌های آن ادامه داشته و به‌سرعت به انجام رسیده است و این پلی که حداقل باید یک دورۀ چندساله را طی می‌کرد در زمان کوتاه ما توانستیم به سرانجام برسانیم.

ج: ببینید این فرمایشِ شما، تقریباً یک فرمایشِ عامیانه است.

ج: چون‌که شما شهری مثل شیراز یا اصفهان که میلیاردها منابع درآمدی در شهرداری دارند و عمده پل‌های ارتباطیِ درون‌شهری را از منابع درآمدهایِ عمومی یعنی درآمد شهرداری اداره می‌کنند، با شهرداریِ یاسوج که توان پرداختِ حقوق کارگرانِ خود را هم ندارد و باید از منابع دولتی و منابع دیگر کمک بگیرد مقایسه می‌کنید، آیا سرعت اجرای پروژه در این دو نقطه باید مثل هم باشد؟ صد درصد مثل هم نیست.

ج: ببینید همین پول را ما از اعتباراتِ دولتی تأمین اعتبار کردیم. شهرداری که نمی‌تواند تأمین اعتبار کند.

ج: درست است. ببینید این به‌دلیلی که در محدوده شهر قرارگرفته است ما رفتیم و توجیه کردیم و کد گرفتیم؛ که این منابع را از وزارت راه بگیریم و آن‌یکی متعلّق به شهرداری است و ما داریم منابع آن را از دولت می‌گیریم.

ج: زمانِ ما که انجام نگرفته است.

ج: بله ولی دُور و اطرافِ آن در حال درست شدن است.

ج: من نمی‌دانم چند نفر آوردند، ولی در زمانِ ما پیمانکاری آمد و وقتی دیدم کار خوب پیش نمی‌رود و پیمانکار طبق قوانینِ پیمانکاری، اگر نتوانست کار کند باید کار را قطع کند تا پیمانکارِ بعدی بیاید. این سازه به‌دلیلی که عرض کردم از گذشته بر اساس طراحیِ دقیق نبوده است. بخشی از مسیرهای دسترسیِ پل اصلاً در نقشه‌های اولیّه مشخّص نبودند. در آن زمان ما خیلی زمان صَرف کردیم تا این نقشه‌ها را به‌روز کردیم.

ج: بارها در سازمان گفته‌شده است. گفتیم که پلی را در گذشته طراحی کرده‌اند که دسترسی به سمتِ دیگری ندارد و ما چقدر تلاش کردیم که در نقشه‌ها جاده‌هایِ دسترسی را درست کنیم.

ج: ما این را پیگیری کرده‌ایم.

ج: انشاءلله که می‌رسیم.

ج: شما برگشتید به همان سؤال اوّلِ بنده که می‌گویید چرا دخالت می‌کنید. دخالت یعنی کار کردن، صحبت کردن هم یعنی فقط نظر دادن.

ج: نخیر. منظورِ شما دخالت در کارهای عمرانی است؛ شما گفتید کارهای عمرانی ربطی به نماینده دارد و کاملاً تعارض در صحبت‌های شما نیز وجود دارد.

ج: در وزارت کشور بر اساس تجارب و توانمندی و همین مصاحبه‌هایی که در وزارت کشور، انجام می‌گیرد و آزمون‌هایی که صورت می‌گیرد، در یک فرایندی این انتصاب شکل می‌گیرد.

ج: من واقعاً تشکّر می‌کنم از این سؤال.

ج: بله درست است که به نفع ما است. چون‌که خدا کمک کرد و کارهای ماندگاری در این زمینه انجام دادیم. ازنظرِ این‌که ما به وظیفه‌مان عمل کردیم و ازنظر وجدانی آرامش داریم؛ چون‌که عملکردِ ما در همۀ مباحث موفق بوده است، خوشحالیم. آن‌چیزی که شما در حوزۀ انتخابیِ بنده شاهد هستید، این هست که ما در همۀ زمینه‌ها تلاش‌هایِ ماندگار و اساسی صورت داده‌ایم.

یک موردِ آن را خدمت شما عرض می‌کنم، الآن در استان، هیچ پروژه‌ای نداریم که برای آن تصمیم‌گیری صورت نگرفته باشد، یا آن پروژه به اِتمام رسیده و یا در حال اجراست، یا در اولویّت‌های ما قرارگرفته، ما قبل از این‌که مباحث خود را شروع کنیم، یک‌وقتی در آن صحبت‌های اولیّه‌ای که در دورۀ اوّلِ نمایندگی داشتیم، گفتیم که ما در حالِ تهیّۀ شناسنامه‌ای هستیم که بر اساسِ آن شناسنامه، اولویّت‌ها و کمبودها و نارسایی‌ها و تنگناهایی که در حوزۀ انتخابی بر اساس نیازهای توسعه وجود دارد، را جمع‌بندی، و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنیم. خوشبختانه خطی‌مشی که در این زمینه طراحی کردیم، دستاوردِ خوبی داشته‌ایم.

می‌بینیم که هیچ‌جا هیچ‌چیزِ بلاتکلیفی نداریم و همۀ موضوعات روشن است. اگر ما در حوزۀ راه‌های اصلی صفرکیلومتر جاده‌های چهارخطه داشتیم الآن بیش از صد کیلومتر جاده‌های چهارخطه در شرایط بحرانی امروزی داریم. در جاده‌های روستاییِ ما در زیر پنجاه‌درصد متوسّط کشور بوده‌ایم، ولی الآن ما بالای پنجاه‌درصد متوسّط کشور هستیم. اگر در حوزۀ بِه‌سازی روستاها مثلاً همین روستای دورهان خود شما که وضع آن را قبل از حضورِ بنده و بعد از حضورِ بنده ببینید که چقدر چهرۀ متفاوتی در حوزۀ بِه‌سازی و روشن‌سازی، در حوزۀ شبکه‌های برق، در حوزۀ ورزشگاه، در همۀ حوزه‌ها که شما شاهد هستید پیدا کرده است.

این را به‌عنوانِ یک الگو تعمیم بدهید به همۀ روستاهای بویراحمد. وقتی ما تا انتهای حوزۀ سیلابِ کلوار جاده آسفالته داریم. وقتی تا انتهای زیلایی جادۀ آسفالت داریم؛ وقتی در محورهای گوناگون، عملیّاتِ راه‌سازی و بِه‌سازی و زیرسازی راه‌ها را می‌توان دید. وقتی در اکثرِ مناطق، قریب‌به‌اتفاقِ پروژه‌های آب‌رسانی با بهترین روش‌های مهندسی در حال اجرا هستند و یا به اتمام رسیده‌اند، وقتی‌که در اکثرِ روستاها سالن‌های ورزشی، فضاهای ورزشی، موقعیّت‌های ورزشی را داریم و می‌بینیم جوانانی که در گذشته از حدِّاقل فضاهای ورزشی محروم بودند؛ الآن در حدِّ استاندارد از فضاهای ورزشی استفاده می‌کنند. وقتی شما فضاهای آموزشی را می‌بینید که به این شکل، تغییر پیدا کرده است.

وقتی‌که بهترین بیمارستان در این شهر ساخته‌شده است با بهترین مِتُد بیمارستان سازی و تجهیزات پزشکی و الآن آماده خدمت‌رسانی به مردم است. وقتی می‌بینید راه‌آهن که به‌عنوانِ یک آرزو در کیلومتر سی دارد، ساخته می‌شود؛ و به‌اصطلاح پروژه راه‌آهنِ یاسوج در حال اجرا است و امسال بیش از بیست میلیارد تومان برای این پروژه سرمایه لحاظ شده است. در این شرایط، وقتی سد به‌عنوانِ یک ضرورت در این استان به‌سرعت در حال اجرا است، وقتی ده‌ها پروژه‌های دیگر در حال کار هستند و وقتی باندِ پروازِ یاسوج امروز به‌عنوانِ بهترین باند فرودگاه‌های کشور شناخته می‌شود؛ و وقتی امکانات ناوبری آن در بهترین شرایط است و کارهایِ مختلفِ گوناگونی که فرصت نیست، بنده عرض کنم. این‌ها بخشی از دستاوردهایی که در مجلس در دورۀ بنده به‌عنوانِ بخشی از وظایف من به‌عنوانِ یک خدمتگزار و نوکرِ مردم انجام گرفته است.

به‌هرحال سهمی در پیگیری و ایجاد و فراهم کردنِ آن برای بهبود زندگی مردم داشته‌ایم. از این بابت خدای متعال را شکر گذاریم؛ بنابراین امیدوارم که ما بتوانیم به‌جای پرداختن به مسائل حاشیه‌ای که برگرفته از همین رقابت‌های انتخاباتی است، برگرفته از این حبّ‌وبغض‌هایِ شخصی است. به‌نظر من، آن نگاهی که لازم است این است که ما همسو و هم‌جهت با معیارهای اخلاقی و انسانی، همه در راستای منافعِ عمومی گام برداریم. اگر منافعِ عمومی، تبدیل به منافعِ شخصی شد؛ و منابعِ فردی به منابعِ جریانی، آن‌موقع با روحِ حاکم بر این مردم این انقلاب ناسازگار است و سازگاری ندارد.

ج: ببینید، ساختنِ بیمارستان و تهیّه‌کردن تجهیزات کار ما است. ولی این‌که هنوز بیمار به آن مراجعه نکرده است؛ دیگر کارِ ما نیست. الآن دیگر بیمار می‌تواند از تمامِ تجهیزات موجود استفاده کند.

ج: بله درست است. بیمارستان مجهّز به تخت، تجهیزات، اتاق جراحی و بهترین امکانات است. برای اوّلین بار خدماتِ سی‌تی‌اسکن و ‌ام.آر.آیِ دولتی در این بیمارستان مستقر می‌شود؛  این کارها کاملاً جدید است. برای اوّلین بار هست که ما در این استان از اورژانسِ هوایی استفاده می‌کنیم و اگر اورژانس ِهوایی نبود یک شخص نمی‌توانست در کمترین زمان ممکن خود را به بیمارستان برساند. اورژانسِ هوایی در جای‌جای این مناطق نیز وجود دارد. ما بهترین تجهیزاتِ پزشکی در یاسوج و در بیمارستان مستقر کردیم.

نکتۀ دیگری خدمت شما عرض کنم که بحثِ ما کامل شود. در کنار مسائلِ عمرانی، به کارهای معیشتی خیلی توجّه شده است. ما الآن بیش از هزاران هکتار در شهرستان‌های دنا و بویراحمد داریم که سیستم آبیاری به روش سنّتیِ آن‌ها را به روشِ مکانیکی منتقل کرده‌ایم و این یعنی تحوّل؛ یعنی زحمتِ کمترِ کشاورز، بازدهیِ بیشترِ کشاورزی و نیز صرفه‌جویی در منابعِ آب. این تحوّل است و ما این تحوّل را تا رسیدن به آن نقطۀ موردنظر ادامه می‌دهیم.

در حوزۀ رفاه، کسی فکر می‌کرد که ما در حوزۀ زیلایی بتوانیم گازرسانی کنیم. ولی الآن داریم گازرسانی را برای آیندۀ نزدیک در زیلایی کلنگ می‌زنیم، چه کسی فکر می‌کرد در یک روستای پراشکفت که یک روستای دورافتاده‌ای با یک موقعیّتِ جغرافیایی خاص و با دسترسی بسیار سخت است. پروژه گازرسانی افتتاح شود خوب این‌ها کار هست.

چه می‌خواهد انجام شود این‌ها به‌راحتی حاصل نشده است. هرکدام از این‌ها را می‌توانم، گواه بدهم که بارها رفته‌ام با همین مسئولینِ مربوطه چانه‌زنی کرده‌ام، تا توانستم این توافقات را به‌دست بیاورم که در این مناطق کارِ اجرایی انجام شود، در دورۀ ما نیرو‌های استانی این استان بهترین رشد را و آرامش‌بخش‌ترین شرایط را در مرکز کشور داشتند. کسی در مرکزِ کشور، مانع رشدِ نیروهای انسانیِ استان دیگر نیست.

دیگر کسی به‌دلیلِ همین حبّ‌وبغض‌هایی که عرض کردم و دلایل جناحی نمی‌تواند مانع رشدِ نیروهای انسانیِ استان شود و این گام بسیار خوبی است، حاشیه امنیّتی که الآن برای مردم وجود دارد، حاشیۀ امنی که برای نیروهای این جامعه وجود دارد، به برکت همین جریان است و اگر نگاه جریانی کنیم همه را تاریک می‌بینیم، ولی اگر نگاه عادلانه و منصفانه کنیم و این حقایق را ببینیم حتماً قضاوتمان متفاوت است.

ج: ببینید سؤالِ شما کاملاً به‌جاست. وقتی‌که ما می‌گوییم در دورۀ ما مثلاً از دو کیلومتر عملیات جادۀ چهارخطه، به صد کیلومتر جادۀ چهارخطه رسیدیم و در دورۀ ما پل‌ها دارد به مرحلۀ اِتمام می‌رسند.

اگر در دورۀ ما بیمارستان‌ها ساخته می‌شود. اگر در دورۀ ما تجهیزات پزشکی می‌آید، فرودگاه تشکیل می‌شود. اگر در دورۀ ما کارخانه سیمان مارگون به‌عنوانِ یک پروژه حیاتی و با مشکلات گوناگون به بهره‌برداری می‌رسد. اگر در دورۀ ما فاصله لوداب ـ یاسوج از دو ساعت، به چهل دقیقه کاهش پیدا می‌کند و ده‌ها و صدها پروژه‌های عمرانی دیگر، این نتیجۀ تلاش هست. امّا در گذشته با آن منابعِ گوناگون، کاری نشده است.

مردم خود قاضی‌ خواهند بود؛ این‌همه‌ را می‌بینند و قضاوت می‌کنند؛ بنابراین، اگر نماینده بگوید من در چهارچوب وظیفۀ خود که قانون‌گذاری هست، می‌نشینم و در مجلس فقط رأیِ موافق و مُمتَنِع می‌دهم و از مکان خود جابه‌جا نمی‌شوم تا ساعت مجلس تمام شود و بعد وقتی صحن مجلس تمام شود، به خانه می‌روم و می‌خوابم تا فردا دوباره شروع شود؛ و بعد اگر لازم شد یک نقش نظارتی هم ایفا کنم، این با آن نیاز و شرایطی که بر استان ما حاکم است، کاملاً منافات دارد و سازگار نیست. پس باید کارِ جهادی کرد؛ من به کارِ جهادی اعتقاد دارم. کارِ جهادی یعنی کار شبانه‌روزی؛ یعنی همپای مردم، همتای مردم؛ با مسئولین؛ در کنار مسئولین؛ تلاش مشترک، هم‌افزاییِ مشترک، همدلی و صمیمیّتِ لازم را داشتن تا کار پیش برود. خوشبختانه همدلی و همکاری که ما در کشور داشتیم، باعثِ این نتیجه شد که ما در کشور مثلاً در شرایطِ تحریمِ سخت، بتوانیم استان را از سی‌ویکم به بیست‌وچهارم بالا آوریم.

این افتخار است؛ این نشان می‌دهد که ما با همۀ سختی‌ها و تنگناها، باهمدلی، تعامل و صمیمیّت جلو رفتیم. ما نتیجه و دستاورد را متعّلق به مردم می‌دانیم و خودمان را جز سرباز، هیچ‌چیزِ دیگری فرض نمی‌کنیم، امّا بنده اختلاف‌نظر و درگیری، به‌خاطرِ بعضی موضوعاتِ کوچکی که دردی از ما دوا نمی‌کند را اصلاً نمی‌پسندم و موردقبولم نیست؛ اصلاً شایسته هم نیست.

ما باید این تعامل، صمیمیّت و همدلی را با تمام قوا با همۀ دستگاه‌های مختلف، با همۀ نهادها حفظ کنیم تا انشاءالله بتوانیم از ظرفیّت‌هایِ لازم برای پیشرفتِ استان استفاده کنیم.