شمیلا شیرزاد در سخنانی گفت: من یک کودک افغان هستم که در سرزمین من جنگ است، من یک دختر افغان هستم که در کشور دیگر کار میکنم، در مترو کار میکنم برای گذاران زندگیمان. امیدوارم روزی برسد که در جهان هیچ کودک کاری وجود نداشته باشد
روح الله زمانی نیز بیان کرد: آقای مجیدی مسیر زندگی را به من یاد داد و لوح تقدیر را به مادرم تقدیم میکنم.
وی ادامه داد: به بچه‌های همسن خودم می‌خواهم بگویم من از زندگی ناامید شده بودم، اما باید به دوستان هم سن خودم بگویم که هیچ گاه از زندگی ناامید نشوید.
ابوالفضل شیرزاد نیز با بغض در سخنان کوتاهی گفت: از آقای مجیدی و عسگری تشکر میکنم. من از اولش از بازیگری چیزی نمی‌دانستم.
سید مهدی موسوی نیز لوحش را به مادربزرگش که سال‌ها از او مراقبت کرده است تقدیر کرد.
یکی دیگر از این بازیگران نیز گفت: درست است که روح الله زمانی در فیلم گنج‌اش را پیدا نکرد، اما ما پنج نفر، گنج واقعی خودمان را پیدا کردیم.
سعید راد که پس از صحبت بچه‌های فیلم "خورشید" قصد خواندن نام بهترین بازیگر نقش اول را داشت، با دلخوری از بعضی همکارانش گفت: سینما، هستی است. ما هیچ کدام آدم‌های شکست خورده نیستیم و متاسفم کسانی که باید در اینجا باشند نیستند، کسانی مثل آقای حاتمی‌کیا، درویش و .. که از دست این اساتید جایزه گرفتم.
او افزود؛ من ناامید می‌شوم از اینکه برخی دوستان نیستند. کجای دنیا برای ما دست زدند جز اینجا؟ قهر یعنی چه؟ وقتی این گروه متخصص داوری کار‌ها را بررسی کرده‌اند چرا نباید اینجا حضور داشته باشند؟
