خبردنا: زهرا دختر کوچک یاسوجی سالهاست چشم به در دوخته تا شاید روزی پدر از راه برسد و او را در آغوش بگیرد؛ اما در همه این سالها، تمام سهم زهرا از دنیای زیبای کودکی و مهر و محبت پدری، تنها اشک و آه بوده است
به گزارش "خبردنا"، ضربالمثل معروف «مهریه رو کی داده، کی گرفته» سالهای زیادی است که در میان بخشی از جامعه ایرانی رنگ باخته و امروزه شاید بتوان مهریه را بهعنوان یکی از اصلیترین علل دعواهای موجود در دادگاههای خانواده دانست، موضوعی که سبب شده تا مردان بسیاری به علت عدم توانایی در پرداخت مهریه راهی زندان شوند.
آنگونه که مدیرکل زندانهای کهگیلویه و بویراحمد میگوید از ۴۳۸ زندانی جرائم غیرعمد در سطح زندانهای این استان، ۷۱ نفر به علت عدم توانایی در پرداخت مهریه در زندان به سر میبرند.
اسماعیل جمیاری میزان بدهی زندانیان مهریه را ۹ هزار و ۷۶۰ سکه عنوان کرده و از بزرگان و ریش سفیدان میخواهد که در امور خیر و ازدواج با پشتوانه، مهریه تعیین کنند، چون مهریه «عندالامطالبه» است و از حقوق زن محاسبه شده و هرآن مطالبه کند باید همسر این دین را ادا کند.
در گزارشهای واصله، در این ماه مهر و مهربانی مسلمانی به علت اختلاف در زندگی مشترک و عدم توان پرداخت مهریه به همسر خود، چند سالی است که دلش مثل همه ما هوس قدم زدن در هوای آزاد را کرده است.
نداشتن اسطاعت مالی و عدم وجود همراه و حامی، دوست یا خانوادهای، دوری از رخساره معصوم و دلتنگی برای عشوههای دختر کوچکش، تلخیهای دوران حبس را برای علیآقا دوچندان کرده است.
زهرا دختر کوچک علیآقا هم در همه این سالها چشم به در دوخته تا شاید روزی پدر از راه برسد و او را در آغوش بگیرد تا وقت دلتنگیهایش سر را بر شانههای امن پدر بگذارد و عطر دستان مهربان پدر، گرمابخش وجودش باشد؛ اما سالهاست که تمام سهم زهرا از دنیای زیبای کودکی و مهر و محبت پدری، تنها اشک و آه بوده است.
مدیرکل زندانهای کهگیلویه و بویراحمد پیگیریهای زیادی برای جلب رضایت شاکی و رهایی پدر زهرا از حبس انجام داد، اما بینتیجه بود.
با این حال، طبق پیگیریهاو مبادرت برای جلب رضایت، شاکی پرونده با وجود مطالبه ۵۰۰ سکه و چندین سال نفقه با دریافت ۳۰ میلیون تومان حاضر به انصراف از شکایت و رضایت است، اما از آنجایی که علیآقا به جز یک پدر پیر و فقیر کسی را ندارد، قادر به تأمین همین میزان مهریه هم نیست.
رهایی یک مسلمان از حبس و برآوردهکردن آرزوهای کودکی که سالهاست اشک در گوشه چشمانش یخ زده و نگاهش به در برای دیدار دوباره پدر خیره مانده، در چنین ایام پر فیض و برکتی نیازمند حضور خیرین بوده، زیرا قدمهای خیر تضمین گامهای استوار در آخرت است.