خبردنا - محمدعلی وکیلی : چندی است که به همت رسانه های اصولگرا و یک دو شخصیت اصلاح طلب گپی در فضای سیاسی افتاده است که باید مجلسی در سایه برای مجلس دهم تشکیل داد. پیش فرض این سخن این است که منتخبان مجلس دهم چون تازه کارند باید مجلسی موازی آن تشکیل گردد. و مجلس در سایه چون "استاد راهنما”، مجلس دهم را راهبری کند! این سخن آثار و پیام هایی دارد که لزوما با آنچه مراد طراح اصلی آن است یکی نیست.
1. بدیهی است که این مجلس نیاز به مشورت با بیرون از خود دارد. اساسا دایره مشورت هر چه فراخ تر گرفته شود کیفیت مشورت نیز افزون می شود. نه تنها این مجلس بلکه همه مجالس ماقبل آن اگر دایره مشورت را پهن تر می گرفتند حتما مجلسی کارآمد تر می بودند.
2. اما اینکه برای مجلس دهم این سخن این چنین در کرنا می شود پیامد دیگری دارد. بدوا می توان گفت که این به نوعی توهین به هر دو گروه منتخبان و موکلین است. مردمی که در اوج بلوغ سیاسی خود دست به یک انتخاب زده اند، حال باید نظاره گر طرح هایی باشند که قرار است عده ای از ورای آن طرح ها، دست در دستمایه مردم ببرند!
طبیعی است که این نگاه بر مردم گران آید. بر منتخبان هم البته گران می آید. منتخبان خود را از مشورت با هیچ متخصصی بی نیاز نمی دانند و نقد و مشورت دایم را ضمانت سلامت راه خود می دانند. اما طرح "مجلس در سایه” و مواجهه این چنینی، کام آنان را تلخ می کند.
3. برای هر نماینده ای فرض است که با همفکرانش و هم حزبی های خود در بیرون از مجلس مشورت کند. اما ساختن اقتدار های در سایه و تصمیم گیران غیر رسمی، ظاهرا مفید این گمانه است که قرار است از مجلس دهم سهم خواهی و یا باجگیری شود! خاصه آنکه در مقدمه، پیشنهاد دهنده تصریح کند که منتخبان، در حد تیم ذخیره ما هم نبوده اند! این گمانه می تواند با مراد صاحب نظریه "مجلس در سایه” همسو نباشد اما می توان نظریه او را از این سر نیز خواند. به خصوص رسانه های مخالف اصلاح طلبان که سخنی ازاین شیرین تر برای در بوق کردن پیدا نمی کنند.
آنان دل خوشی از این انتخاب مردم ندارند لذا منتظرند تا بهانه ای گیر آورند و بر سر مجلس دهم بکوبند. لذا همانطور که پیش بینی می شد این طرح، خوراک رسانه های اصولگرایان نیز شد.
4. همه می دانند که انتخاب دولت فعلی از کجا پا گرفته است. این مجلس نیز همانطور انتخاب شد که دولت یازدهم انتخاب شد! اینکه مردم این چنین اقبالشان را تکرار کردند محصول نجابت و حیای بزرگانی است که نقش محوری در پیروزی دولت داشتند اما از دولت سهم خواهی نکردند و تنها به موفقیت دولت اندیشیدند تا بتواند گره از کار مردم بگشاید.
مردم به واسطه تلاش دولت و صداقت آن بزرگان، در انتخابات مجلس دهم باز دل به این جریان سپردند. حال در این میان هر اقدام و سخنی که این تصور مردم را بخراشد قطعا از این اقبال خواهد کاست.
5. فرض ضعف این مجلس، خالی از بی انصافی نیست. مجلسی که هنوز آزموده نشده است نباید با تخفیف کوفته شود. وانگهی در مجلس اول نیز اکثر منتخبان، سابقه یک روز دیوانداری و یا قانونگزاری نداشتند. اما بهترین مجلس تاریخ جمهوری اسلامی خوانده می شود. لذا سهو گرفتن این مجلس، جز تضعیف اعتماد به نفس منتخبان حاصلی ندارد.
6. تنها راه اخذ مشورت، ساختن نهاد های در سایه نیست. حتما که نباید مجلسی در سایه تشکیل داد و منتخبان ملت را به حاشیه برد و بر آنان سایه ی "مجلس در سایه” را انداخت تا، مشورت حاصل شود. نظریه پرداز نهادگرا گویا، سخت به ساختن "نهاد” کمر بسته است!
7. مشکل تحزب در کشور ما نه چندان است که با این قبیل طرح ها ترمیم شود. اساسا به جز فشارهای سیاسی عاملی که باعث دور افتادن احزاب از ساحت تصمیم گیری در این شرایط شده است، همین نگاه است! اگر مدیریت احزاب درگیر مشاهیر نبود و کمی از زیر سایه اسامی و نام ها خارج می شد، شاید امروز احزاب برای اتصال به نهاد های تصمیم گیر و تاثیر بر آن ها، نیاز به "مجلس در سایه” نداشت!امروزنیازمند مجلس درآفتابیم اگرنمایندگان محترم اعتمادبنفس لازم راداشته باشند رفتاری آفتابی وعیان وشفاف خواهندداشت.
1. بدیهی است که این مجلس نیاز به مشورت با بیرون از خود دارد. اساسا دایره مشورت هر چه فراخ تر گرفته شود کیفیت مشورت نیز افزون می شود. نه تنها این مجلس بلکه همه مجالس ماقبل آن اگر دایره مشورت را پهن تر می گرفتند حتما مجلسی کارآمد تر می بودند.
2. اما اینکه برای مجلس دهم این سخن این چنین در کرنا می شود پیامد دیگری دارد. بدوا می توان گفت که این به نوعی توهین به هر دو گروه منتخبان و موکلین است. مردمی که در اوج بلوغ سیاسی خود دست به یک انتخاب زده اند، حال باید نظاره گر طرح هایی باشند که قرار است عده ای از ورای آن طرح ها، دست در دستمایه مردم ببرند!
طبیعی است که این نگاه بر مردم گران آید. بر منتخبان هم البته گران می آید. منتخبان خود را از مشورت با هیچ متخصصی بی نیاز نمی دانند و نقد و مشورت دایم را ضمانت سلامت راه خود می دانند. اما طرح "مجلس در سایه” و مواجهه این چنینی، کام آنان را تلخ می کند.
3. برای هر نماینده ای فرض است که با همفکرانش و هم حزبی های خود در بیرون از مجلس مشورت کند. اما ساختن اقتدار های در سایه و تصمیم گیران غیر رسمی، ظاهرا مفید این گمانه است که قرار است از مجلس دهم سهم خواهی و یا باجگیری شود! خاصه آنکه در مقدمه، پیشنهاد دهنده تصریح کند که منتخبان، در حد تیم ذخیره ما هم نبوده اند! این گمانه می تواند با مراد صاحب نظریه "مجلس در سایه” همسو نباشد اما می توان نظریه او را از این سر نیز خواند. به خصوص رسانه های مخالف اصلاح طلبان که سخنی ازاین شیرین تر برای در بوق کردن پیدا نمی کنند.
آنان دل خوشی از این انتخاب مردم ندارند لذا منتظرند تا بهانه ای گیر آورند و بر سر مجلس دهم بکوبند. لذا همانطور که پیش بینی می شد این طرح، خوراک رسانه های اصولگرایان نیز شد.
4. همه می دانند که انتخاب دولت فعلی از کجا پا گرفته است. این مجلس نیز همانطور انتخاب شد که دولت یازدهم انتخاب شد! اینکه مردم این چنین اقبالشان را تکرار کردند محصول نجابت و حیای بزرگانی است که نقش محوری در پیروزی دولت داشتند اما از دولت سهم خواهی نکردند و تنها به موفقیت دولت اندیشیدند تا بتواند گره از کار مردم بگشاید.
مردم به واسطه تلاش دولت و صداقت آن بزرگان، در انتخابات مجلس دهم باز دل به این جریان سپردند. حال در این میان هر اقدام و سخنی که این تصور مردم را بخراشد قطعا از این اقبال خواهد کاست.
5. فرض ضعف این مجلس، خالی از بی انصافی نیست. مجلسی که هنوز آزموده نشده است نباید با تخفیف کوفته شود. وانگهی در مجلس اول نیز اکثر منتخبان، سابقه یک روز دیوانداری و یا قانونگزاری نداشتند. اما بهترین مجلس تاریخ جمهوری اسلامی خوانده می شود. لذا سهو گرفتن این مجلس، جز تضعیف اعتماد به نفس منتخبان حاصلی ندارد.
6. تنها راه اخذ مشورت، ساختن نهاد های در سایه نیست. حتما که نباید مجلسی در سایه تشکیل داد و منتخبان ملت را به حاشیه برد و بر آنان سایه ی "مجلس در سایه” را انداخت تا، مشورت حاصل شود. نظریه پرداز نهادگرا گویا، سخت به ساختن "نهاد” کمر بسته است!
7. مشکل تحزب در کشور ما نه چندان است که با این قبیل طرح ها ترمیم شود. اساسا به جز فشارهای سیاسی عاملی که باعث دور افتادن احزاب از ساحت تصمیم گیری در این شرایط شده است، همین نگاه است! اگر مدیریت احزاب درگیر مشاهیر نبود و کمی از زیر سایه اسامی و نام ها خارج می شد، شاید امروز احزاب برای اتصال به نهاد های تصمیم گیر و تاثیر بر آن ها، نیاز به "مجلس در سایه” نداشت!امروزنیازمند مجلس درآفتابیم اگرنمایندگان محترم اعتمادبنفس لازم راداشته باشند رفتاری آفتابی وعیان وشفاف خواهندداشت.
لینک کوتاه:
نظر شما