به روز شده در: ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۲
کد خبر: ۴۴۰۰۴
|
تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۷:۰۳
به قلم دکتر " پادیاب " :
از اشنایی خود با این فرد، به خویش می بالید. به همین خاطر میگویم فلانی ادم متشخصی است. در صورتیکه کلام او به رفتار بینجامد و به قول فردوسی دو صد گفته برابر با نیم کردار گردد، انگاه می گویم هم مسولیت پذیر است هم متشخص است و هم با شخصیت است. یعنی میتوانیم بر روی او حساب بازکنیم. با او تعامل کنیم، ورفتار داشته باشیم.

  خبردنا - دکتر عبدالخالق پادیاب :


"جنبش اول که قلم سرگرفت-حرف نخستین ز سخن در گرفت.

معمولا وقتی کسی را ملاقات میکنید و یا با کمی فاصله او را می بینید؛ از نوع پوشش و نظافت او میتوان در مورد شخصیتش فهمید. اما وقتی با شما هم کلام شد و صحبت اغاز گردید از محتوای سخن اش، قدرت کلامش، چینش کلماتش، و فاخر بودن سخنش، میتوان دریافت که چقدر مسولیت پذیر است و عواقب سخنش را پیش بینی می کند. و درک خواهید کرد که شما افتخار هم کلامی با چه کسی را دارید. 

از اشنایی خود با این فرد، به خویش می بالید. به همین خاطر میگویم فلانی ادم متشخصی است. در صورتیکه کلام او به رفتار بینجامد و به قول فردوسی دو صد گفته برابر با نیم کردار گردد، انگاه می گویم هم مسولیت پذیر است هم متشخص است و هم با شخصیت است. یعنی میتوانیم بر روی او حساب بازکنیم. با او تعامل کنیم، ورفتار داشته باشیم.

زمانی که از نوشتن صحبت به میان می اید مسولیت افراد به نسبت سخن بیشتر میشود چون سند مکتوب می گردد.

ما در فضای مجازی افرادی را می بینیم که گاهی نوشته های از انها ارسال میشود که نه از محتوای قابل قبولی برخوردار است و نه از نگارش صحیحی مزین است ونه از نظر املایی از درستی بهره مند است و نه از محتوای غنی برخوردار است. نه چشم نواز است و به ذهن ارامش میدهد و در پیشوند اسم خود از عناوین علمی چون دکتر و مهندس و معلم و...هم استفاده کرده اند وقتی انتقاد میکنی، عصبانی شده مقصر را صفحه گوشی یا عجله کرده یا بد تایپ کردن و... عنوان می کنند.

مگر میشود بد نوشت و احساس مسولیت نکرد؟ چرا دقت نمیکنید؟ اگر با حوصله و صبورانه و درست بنویسید چه اشکالی دارد؟ اگر زود نوشتید و پر از غلط، ایا حاصلی دارد؟ .و از سویی افرادی دیگر با شلاق های" فحش و توهین "تن نحیف تو را می ازارند. ذهنت را شخم میزند و از خرمن دیگران خوشه چینی "کلمات" می کند و پس و پیش جملاتی از فلان و بهمان می اورند تا به تو بگوید که در اوردگاه سخن ادم کوچکی نیستند. اما انچنان بی پروا به همه چیز یورش میبرند و بارش کلمات می گیرند که تو حیران میمانی،که این میدان اندیشه، کلام و سخن و نکته و پند و اندرز و مسولیت است یا میدان سنان وگرز و کوپال و شمشیر و کمان و تیر در قلب.در میدان فرهنگ و اندیشه است یا در اوردگاه جنگ.

در اغاز از اندیشه و فرهنگ می گویند و در میان و پایان تیر بارانت می کند. و تازه پی امد کلامش این است که تو نافهمی و او فهمیده.


و اکنون. با این سوال مواجه هستیم که اگر اندیشه و سخن این است پس در میدان رزم چگونه باید حرف زد؟

به نظر می رسد که بی توجهی ما به نگارشهای غلط و توهین ها به تقویت این افراد انجامیده. است.

یعنی تقویت یک رفتار نامطلوب و بی توجهی به یک رفتار مطلوب و  این بتدریج رفتار فرهنگی میشود.

تا سخن است از سخن اوازه باد

نام نظامی به سخن تازه باد.

نام:
ایمیل:
* نظر: